اگر چه حسابداری بهای تمام شده عمدتا به عنوان روش هزینه یابی نامیده می شود، دامنه حسابداری بهای تمام شده بسیار گسترده تر از بررسی صرف هزینه است. حسابداری بهای تمام شده دارای عناصری از حسابداری سنتی، توسعه سیستم، ایجاد اطلاعات قابل اندازه گیری و تجزیه و تحلیل داده های ورودی است.
روش های مدرن حسابداری بهای تمام شده ابتدا در صنایع تولیدی پدیدار شد، اگرچه مزایای آن به گسترش سریع آن در سایر بخش ها کمک کرد. برای بسیاری از مجموعه ها، حسابداری هزینه (بهای تمام شده) به ارزیابی استراتژی کسب و کار به روشی بهتر کمک می کند. مجموعه هایی که به دنبال گسترش خدمات، فعالیت ها یا خط تولید خود هستند باید ساختار هزینه و بهای خدمت/ تولید را درک کنند. حسابداری بهای تمام شده همچنین به مدیریت کمک می‌کند تا برای مخارج سرمایه ای آتی برنامه
ریزی کند که در خصوص خریدهای بزرگ کارخانه و تجهیزات است.