هالیدی در کتاب ایگو دشمن شماست، درباره «من دروغین» سخن می‌گوید و این مشکل بزرگ را از جنبه های گوناگون بررسی و تجزیه و تحلیل می‌کند و فوت وفن غلبه بر نفس برای بهتر کردن خود را می آموزد. طبق نظر نویسنده، حتی موفق ترین آدم‌ها همواره سر دوراهی ایگو و تواضع مردد می‌مانند. او با پیش کشیدن مثال هایی از ادبیات، فلسفه و تاریخ، ماهیت ایگو را شرح می‌دهد و خطرهایش را گوشزد می کند. به عقیده او می شود در بلند پروازی ها فروتن، در موفقیت ها بخشنده و در شکست‌ها قوی و استوار بود و با نادیده انگاشتن ایگو به توانمندی‌های خویش تکیه کرد.

وقتی ایگو را کنار بگذاریم، واقعیت به جا می‌ماند. آنچه جانشین ایگو می شود، فروتنی است. بله؛ ولی نوعی فروتنی سرسختانه و همراه با اعتماد به نفس. ایگو جعلی است؛ در حالی که اعتماد به نفس اصیل است. ایگو دزدی است؛ اما اعتماد به نفس به دست آوردنی است. ایگو یعنی بزک کردن خود، جلال و جبروت ایگو پوشالی است. اعتماد به نفس مجهزتان می سازد؛ ولی ایگو دوبه شک و سردرگمتان می کند. فرق بین این دو، فرق زهر و نوشداروست.