در سیستم پول دستوری یک مرجع انحصاری به نام بانک مرکزی وجود دارد که تنها نهادی است که می تواند پول منتشر کند؛ تنها راه تجارت با دنیای خارج نیز همین بانک مرکزی است که همه مبادلات تجاری بین المللی به اجبار از طریق آن انجام می گیرند. وانگهی، بانک مرکزی انحصار ارائه خدمات پس انداز (حساب های پس انداز) را هم در دست دارد و مردم برای پس انداز چاره ای جز این ندارند که ثروتشان را در بانک های زیر نظر بانک مرکزی نگهداری کنند. دولت ها هم از این انحصارها کمال سوء استفاده را می کنند و از ذخایر سیستم بانکی «قرض» می گیرند. هر چقدر یک جامعه منابع بیشتری ذخیره کند، دولت هم بیشتر می تواند «قرض» بگیرد. هر چقدر هم دولتی بیشتر «قرض» بگیرد بیشتر برای طرح های تخیلی پول هدر خواهد داد که البته بازپرداخت آن «قرض» را دشوارتر (اگر نه ناممکن) می سازد. خیلی فرقی نمی کند دولت کارش را با تورم پیش ببرد، سپرده های بانکی را مصادره کند یا سراغ ترفندهای مالی دیگری برود؛ در همه این موارد نتیجه یکسان است: هزینه واقعی را مردمان سخت کوش، سپرده گذاران (پس اندازکنندگان)، نیروی کار و آدم حسابی های جامعه می پردازند؛ کسانی که می خواهند مولد باشند و زندگی خود و اطرافیانشان را بهتر کنند.

در این کتاب به بررسی پول دستوری پرداخته ایم تا درک بهتری از پیامدها و دلالت های آن برای جامعه پیدا کنیم و به تصویر دقیق تری از کنش و واکنش آن با بیت کوین برسیم. سیستم پول دستوری باب کار دولت هاست و به آن ها اجازه می دهد خرج خودشان را با خلق بدهی درآورند! وقتی بدهی خلق می شود در واقع پول دستوری جدید به وجود می آید؛ از همین جا می توان دریافت چرا دنیای مدرن غرق در بدهی است. بدهکار شدن در سیستم دستوری، هم ارز استخراج طلا در سیستم پایه طلا است و هر دو حجم (عرضه) پول را افزایش می دهند. به همین دلیل در سیستم دستوری انگیزه زیادی برای خلق بدهی وجود دارد. اما بیت کوین چیز دیگری است؛ یک سیستم پولی که مبنای آن یک دارایی سخت است. با بیت کوین می توان به ظهور یک اقتصاد تازه در جهان امیدوار بود که دیگر بر مدار زیر قرض رفتن مردم و بدهکاری دائمی آن ها نمی چرخد. خواننده علاقه مند در این کتاب خواهد دید که در یک اقتصاد بیت کوینی نوعی سیستم مالی حاکم خواهد شد که از قضا با اصول بانکداری اسلامی نیز همسویی فراوانی دارد.

در استاندارد طلا، دولت ها خیلی مراقب دخل و خرجشان هستند زیرا امکان «چاپ» طلا را ندارند. در مورد بیت کوین نیز ماجرا متفاوت نیست و امکان «چاپ» آن را هم ندارند. هر چقدر تعداد کسانی که در یک جامعه از بیت کوین استفاده می کنند بیشتر باشد دولت کمتر می تواند از طریق تورم یا دستکاری سیستم بانکی خرج خودش را درآورد. با بررسی تاریخ پول می توان نشان داد برای آنکه پول کارش را انجام دهد نیازی به دولت نیست و بیت کوین هم شاهدی زنده به حساب می آید.