با توجه به اینکه گردشگری در مکان ها و فضاها رخ می دهد، ذاتاً امری جغرافیایی است. در جغرافیا، تعاملات بین مکان های پیرامون، فضای خاصی پدید می آورد که این امر، فرصت ها و تهدیدهایی را برای مقاصد گردشگری ایجاد می کند. در این بستر، علاوه بر اینکه مقصدهای گردشگری با هم همکاری می کنند؛ بلکه شرکت ها و سازمان های خصوصی گردشگری، برای توسعه جایگاه خود در بازار گردشگری، با هم دیگر، پیوند هایی برقرار می کنند. به قول دیوید هاروی،کوچک شدن دنیا، کشورها و مقصدهای گردشگری را در دوراهی، جهانی شدن و محلی ماندن، می گذارد. لذا جهانی شدن اشارات های خاصی برای کشور هایی دارد که می خواهند گردشگری خود را توسعه دهند. در بستر حهانی شدن، قوانین ملی، تا حدی تضعیف می شود به همین خاطر است که برخی کشورها، از جهانی شدن دوری می گزیند اما همین جهانی شدن، فرصت هایی را خلق می کند که آن را جذاب می سازد. کتاب مکان ها و فضاهای گردشگری اثر گرت شاو، الن ام. ویلیامز، به موارد مذکور به صورت تفضیلی پرداخته است. سرفصلهای کتاب عبارتند از: فصل 1: محصول، قانون گذاری و رقابت فصل 2: محصول و قانون گذاری فصل 3: شرکت های گردشری و سازماندهی تولید فصل 4: همکاری و رقابت بین شرکتی فصل 5: ترسیم مصرف گردشگری: از فوردیسم تا مک دونالدسازی