راه اندازی یک کسب و کار، بدون تفکر برندینگ و محوریت برند برای آن یک اشتباه نابخشودنی در تجارت است.
برای رشد و ارتقای برندینگ، در اولین گام بایستی محصولات از کیفیت مطلوبی برخوردار بوده و کاملا منطبق با سلایق و ذائقه مصرف کننده باشد، در دومین گام، سازمانی که آن محصول یا خدمات متمایز از رقبا را به بازار عرضه می کند بایستی با استفاده صحیح از قدرت رسانه امروز یک پیوند عاطفی با مصرف کننده برقرار کرده و با خلق تصویری جذاب از محصول ذهن او را تسخیر نمائید و با تلاش در فراتر رفتن از انتظارات مشتری آن ها را به مصرف کننده ای وفادار تبدیل نماید و همگام با آموزش نیروی انسانی سازمان بتواند با تقویت نقاط تماس مشتری با سازمان یک تجربه خوشایند در سفر مشتری به او ارائه دهد. و سپس با نوآوری مستمر و حضور در ویترین بازارهای جهانی صادرات خود را توسعه دهد. و در گام سوم با حضور یک رهبر قدرتمند، کارآفرین، آینده پژوه و نوآور بنام برند کارفرما، بستر لازم را برای به شهرت رساندن سازمان خود نزد افکار عمومی بتواند شایسته ترین افراد را به استخدام سازمان خود در آورد. و در نهایت با مدیریت مستمر این فرآیند، می تواند کشور را صاحب قدرت نرم در سطح بین الملل بنماید. و با حضور در بازارهای جهانی به عنوان یک برند قدرتمند باعث رشد اقتصادی کشور و ارتقاء برند مهم تری بنام برند ملی شود.
در این راستا قطعا یک دیپلماسی قوی جهانی توسط دولتمردان ضمن توسعه برند ملی کشور نقش بی بدیلی هم متقابلا در موفقیت هر چه بیشتر این سه حلقه دارد. سخن آخر اینکه این حلقه ها باید با هم رشد کنند و استحکام این زنجیر به اندازه قدرت ضعیف ترین حلقه ی آن است یعنی هر کدام ضعیف باشد این زنجیر از هم می گسلد.